Pamukkale

Po Konyi, zdecydowaliśmy się na kemping.O tak basen, to co lubię najbardziej. Turyści przyjeżdżają tu na 1 dzień, zobaczyć trawertyny i uciekają dalej. My postanowiliśmy się zregenerować:)

Niespodziewanie zostałam zaproszona do Denizli. Ciekawostką dotyczącą Denizli jest jego nazwa, która po turecku sugeruje nadmorskie położenie (deniz to po turecku morze np. Morze Czarne Kara Deniz). Dla mnie ważne bo ta ziemia wydała moją ukochaną Sezen Aksu. Onur zaprosił nas bo zobaczył, że zalogowałam się w Pamukkale (czemu wszyscy przyjeżdżają do Pamukkale i omijają Denizli - bo to przemysłowe brudne miasto- pozornie:) Dotychczas z tego nie korzystaliśmy, bo pisali do mnie przeważnie kolesie o ksywkach "turkich love boy" albo mister X z tekstami "widzę, że jesteś niedaleko mnie może chcesz się zatrzymać itp. Jej Turcy naprawdę mają nas Europejki za dziwki i to strasznie przykre. Ale mail Onura (i fakt że posiada dziewczynę) sprawił, że pomyślałam: " czemu nie?" Pojechaliśmy. Przyjęła nas para mieszkająca razem - wow czy to możliwe? przed ślubem? w Turcji? W praktyce oznacza to "mieszkanie razem", że laska o 22 musi wracać do rodziców. Onur odebrał nas i zabrał do swojej pracy gdzie mogliśmy zostawić bagaże. Tam pogadaliśmy z pracownikami i wszyscy przyleli nas bardzo ciepło. Pytamy go co można robić w Denizli. A on, że jest jaskinia i 10 minut później, jedziemy busem za 15 lir (dużo) do nie wiem gdzie. Ani nie zdążyliśmy się zorientować, kiedy zostaliśmy tak załatwieni. Czuliśmy się jak barany. Zbaranieliśmy jeszcze bardziej gdy wjechaliśmy na teren górzystej wioski, gdzie szosa zamieniała się w wyklepaną drogę. Ostatecznie wywieziono nas na jakieś pustkowie śmierdzące siarką. W okół 1 auto na parkingu i zasypiający sprzedawca biletów pod parasolem. Był to strażnik wejścia do... Kalikat-siarkowej jaskini. Widoki przecudne: podziemne travertyny - podświetlone zielonym światłem wyglądały magicznie jak podziemne Pamukkale. Do tego jaskółcze gniazda i niemalże gotowe do wylotu pisklęta. Po godzinie wychodzimy, a pan z busa czeka na nas. Mówi, że nie zawiezie nas do Denizli - a my spłukani mówimy "lras yok", ale powiedział, że podrzuci nas na główną drogę za friko, bo już jest po pracy:) Uwielbiam to:)
Z głównej łapiemy francuskiego Turka czyli Turek, który mówi tylko po francuski i kocha przeboje francuskiej piosenki z lat '70. Przez chwilę poczułam się jak we Francji:)

Wieczorem Aysen i Onur zabrali nas na spacer po pięknym parku (nie wiemy gdzie:)
Rano odwieźli nas na wylotówkę w kierunku Istanbulu. Trochę mi było szkoda, bo nie zobaczyliśmy ani Afrodyzji,ani żadnego z greckich polis - następnym razem.

*************************************************************************************************
After Konya, we decided to pool kemping.O so, that's what I like most. Tourists come here for one day, see the travertine and flee away. We decided to recover:)

Surprisingly, I was invited to Denizli. Denizli is a curiosity concerning his name, which suggests that the Turkish seaside location (deniz is in Turkish Black Sea sea, for example, Kara Deniz). Important to me because this land is my beloved adopted Sezen Aksu. Onur invited us because he saw that logged in Pamukkale (which we all come to Pamukkale and Denizli bypass - because it's dirty, industrial city-apparently:) So far we did not use it because I have written to me about most guys ksywkach "turkich boy love" or Mister X, with lyrics "I see that you're near me, you may want to stop the Turks, etc. Its really have us for whores and European women is terribly sad. But Onur mail (and the fact that he has a girlfriend) has meant that I thought:" Why not? " We went. It took us couple living together - wow is it possible? before marriage? in Turkey? In practice, it means "living together" that the grace of 22 must return to their parents. Onur picked up and took us to his work where we could leave your luggage. There he talked with the staff and all adjoining us very warmly. We asked him what he can do in Denizli. And he that is the cave and 10 minutes later, we go by bus for 15 lira (much) to not know where. Nor do we manage to figure out when so do we. We felt like sheep. Zbaranieliśmy even more when we drove into mountainous villages where road turned into a wyklepanie way. Eventually we were taken on some wasteland stinking of sulfur. in about 1 car in the parking lot and zasypiający ticket vendor under an umbrella. He was to guard the entrance to the ... Kalikat-sulfur cave. a wonderful Views: underground travertyny - highlighted in green looked like a magical underground Pamukkale. For the birds nests, and almost ready for departure chicks. After an hour we leave, a man with a bus waiting for us. He says he does not take us to Denizli - broke and we say "lras yok," but said that jerk us on the main road friko, because already after work:) I love it:)
From the main grab a French or Turk Turk, who only speaks French and loves French hits from 70's songs. For a moment I felt like in France:)

Onur evening Aysen and took us on a walk through the beautiful park (do not know where:)
Morning drove us toward wylotówkę Istanbul. I was a bit of a shame, because we did not see nor Aphrodisias, nor any of the Greek polis - well next time.

Zdjęcia (6)

Komentarze (0)