złe wieści - musze wracać

Kilka dni w Bradze upłyneło na zwiedzaniu kościołów: Se de Braga czy Bom Jesus. Bom Żeżusz to sanktuarium, miejsce kultu z charakterystycznymi schodami dla pątników. Barokowe schody mają 116 metrów i widać je nawet z centrum. Portugalczycy budowali kopie tego sanktuarium w swoich kolaniach, nasłynniejsze znajduje się w mieście Congonhas (Congonhas do Campo) - to jednak maleństwo w porównaniu z bragańską świątynią.

W inny dzień wybraliśmy się w góry Peneda-Geres. Nasza Jo nie lubi chodzić po górach, dlatego wjechaliśmy na szczyt samochodem (grrr). Podobno nawet na najwyższy szczyt Portugalii można wjechać autem - toż to zbrodnia;)))
W te góry muszę przyjechać kiedyś na jakiś treking, bo mają niesamowity klimat.


Klika imprez np. w klubie inferno, mnóstwo ludzi, jeszcze więcej kawy i budzę się, a tu "18 nie odebranych połączeń". I jeden sms "babcia nie żyje".
Fatality, w ułamku sekundy chce wrócić do Polski...co robić?

Tego dnia Neil wracał do Lisbony więc zabrałam się z nim. I dobrze, bo na miejscu okazało się, że rezerwacja hostelu Neila nie istnieje. Bez pytania piszę do Jose czy przehostuje jeszcze jedna osobą, a w odpowiedzi "no problem, I'm in Porto for weekend bye".
Neil nie mógł uwierzyć, że couch surfer, który go nigdy nie widział, chce go:) - niektórzy ludzie to nie mogą uwierzyć, że cs właśnie to wiele miłych niespodzianek:)

Miałam ochotę się nawalić, nie wiem ile piw wypiłam, ale cały czas byłam trzeźwa, siedziałam na balkonie przez całą noc, patrzyłam na gwiazdy i Tag. I rozważałam wracać do Polski czy nie - przecież bilet powrotny mam dopiero za 4 dni. Neil w tym czasie szukał połączeń i od początku przekonywał mnie, że będzie lepiej jak pojadę. Znalazł coś i kupujemy, bilet za 1dzień, a w kieszeni 10 eu. Tym razem pamiątek nie będzie..

Komentarze (0)